Wim Brabants genoot zijn opleiding aan de con¬servatoria te Antwerpen, Gent, Brussel en Den Haag bij onder¬meer Frans Vester en Barthold Kuijken. Van 1977 tot 2015 doceerde hij dwarsfluit en kamermuziek aan het Lemmensinstituut te Leuven.
Onder zijn impuls ontstonden diverse kamermuziekensembles die zich specializeren in de uitvoering van 18de en 19de-eeuwse muziek, gespeeld op authentieke instrumen¬ten, zoals ‘Le Plaisir des Dames’, ‘La Fonte Barocca’ en ‘Quadro Viegas’ (harp -Erard 1805-, fluit, viool en cello). Verder maakte hij ook deel uit van diverse buitenlandse ensem¬bles voor oude muziek, zoals ‘Concert Royal Köln’ (vele optre¬dens in Duitsland, waaronder de ‘Arolser Barock-Festspie¬le’) en ‘Lauto mobile’ (Saarbrücken). Ook was hij fluitist in het Duitse barokorkest ‘Collegium aureum’ (concerten in Keulen, Basel, Zurich en Gent), het ‘Consortium Antiquum’ en ‘Musica Polyphonica’, waarmee hij verschillende cd-opnames realiseerde en in belangrijke buitenlandse concerten optrad (Frankrijk, Duitsland en Zwitserland).
Zijn speurtochten naar vergeten muziek uit de 18de eeuw leidde o.m. in 1992 tot de ontdekking van drie blokfluitsonates van graaf Unico Wilhelm Van Wassenaer die in een moderne editie werden uitgegeven. In 2015 ontdekte hij een onbekend fluitconcerto van Pierre Gabriel Buffardin.